Het begin van een grote oogst

Bij de Israëlieten begon het godsdienstige jaar met een feestweek, Pesach, waarin feitelijk drie feesten gevierd werden: Pascha, het Feest van het ongedesemde brood en het opdragen van de Eerstelingsgave.

Bij het Pascha werd een lam geofferd en er werd teruggedacht aan de verlossing uit Egypte, symbool voor de verlossing van de zonde.
Het werd gevolgd door het feest van het ongedesemde brood, dat startte op de 15e dag van de maand met een sabbat en 7 dagen duurde. Een tekst als 1 Korintiërs 5:7,8 maakt duidelijk waar dit feest op duidt: een leven zonder zonde, een heilige levenswandel.

Maar op de tweede dag van het Feest van het ongedesemde brood was er nog een feest, het Feest van de eersteling.

Korte beschrijving van het feest

Het Feest van de eersteling werd gevierd op de 16e dag van de maand Abib, de dag na de sabbat. De eerste rijpe aren van de gerstoogst werden aan de Heer gegeven, samen met verschillende offers: een brandoffer, een graanoffer en een wijnoffer. Het is niet helemaal duidelijk, of de wijn van het wijnoffer werd gedronken door de priesters en/of degene die het offer bracht, of dat het uitgegoten werd.

Betekenis van het feest

Bij de inleiding op Leviticus heb ik aangegeven, dat Jezus het hoofdonderwerp is van de Bijbel. Daarom stel ik ook bij het Feest van de eersteling de vraag, wat ik ervan kan leren over Jezus en zijn betekenis voor mijn leven.

Jezus, de Eersteling

Allereerst al de naam: Feest van de eersteling(sgarve). Deze herinnert ons aan Jezus, die aangeduid wordt als degene die opgewekt is als de eersteling van hen die ontslapen zijn of als de eerste van de gestorvenen.

Maar ook de dag waarop dit feest gevierd werd is vol symboliek, want het is de dag na de sabbat, de eerste dag van de week , de opstandingsdag!

Het is niet moeilijk om het ritueel van deze dag te zien als een illustratie van de opstanding van Jezus. De Joden zaaiden graan en de graankorrels stierven in de aarde. Maar in de oogsttijd draagt het desondanks vrucht. Je zou kunnen zeggen: de dood is overwonnen. Kunnen de dood en opstanding van Jezus beter worden geïllustreerd?

Bewogen voor de Heer

Deze eerste rijpe schoof wordt aangeboden aan de Heer, samen met een brandoffer en een graanoffer. Hoewel Jezus sommige van zijn discipelen ontmoette op de morgen van zijn opstanding, moesten de meesten wachten tot de avond voordat ze hem ontmoetten. Tegen Maria zei hij, dat ze hem niet mocht aanraken, omdat hij eerst naar zijn Vader moest gaan. Het lijkt erop, dat Jezus hiermee niet de hemelvaartsdag op het oog heeft, want later op die dag heeft hij tijd om zijn discipelen te ontmoeten, terwijl ze hem dan ook mogen aanraken. Kan het zijn, dat hij zich in de tussentijd aan de Vader wilde tonen om te laten zien, dat hij alle beproevingen doorstaan had? De Vader mocht dan als eerste genieten van de Zoon, die door zijn volmaakte karakter, zijn volkomen toewijding en een volmaakte gehoorzaamheid tot in de dood, de dood van zijn kracht beroofd had.

Wij spreken dikwijls over wat het werk van de Heer Jezus voor ons betekent, maar dit feest laat zien, wat het voor de Vader betekende om te zien dat zijn Zoon, die mens geworden is en als eerste mens volkomen voldaan heeft aan wat God voor ogen stond toen hij de mens maakte!

Loon naar werk

De verhoging van Jezus was een beloning voor zijn werk. In het Nieuwe Testament wordt een aantal keren over die beloning gesproken:

  1. Een naam boven alle naam
    De volkomen toewijding van de Heer Jezus was zo kostbaar voor de Vader, dat hij de Zoon verhoogde en hem kroonde met een naam die boven alle namen verheven is. Overigens gaat het dan om een positie die de Zoon rechtens toebehoorde.
  2. God gaf hem de gemeente
    Als overwinnaar van de zonde en van de macht van de boze, ontving de Heer Jezus een geschenk van de Vader een gemeente, een grote groep geredde mensen!

Zonder de opstanding uit de doden kon Jezus dit geschenk van God niet ontvangen. De opstanding van Jezus uit de doden geeft ons dus zekerheid, dat er verlossing is. Zou hij niet letterlijk uit het graf verrezen zijn, dan was het zinloos om in hem te geloven. Dan zou toch de dood het laatste woord hebben. Dan zouden we ons nu moeite en strijd getroosten om hem te volgen en God te dienen, terwijl er geen eeuwigheid met God zou volgen. Maar: Christus is opgewekt! De opstanding van Jezus is de basis voor onze wedergeboorte: in zijn grote barmhartigheid heeft God ons opnieuw geboren doen worden door de opstanding van Jezus Christus uit de dood).

Dat is ongetwijfeld ook de reden, dat de apostel Paulus de naam van Jezus omschrijft als de [simple_tool content=”Klik en lees 1 Korintiërs 2:5 in de Bijbel”]kern van het evangelie[/simple_tools]“. Het gaat over Hem, die de dood heeft overwonnen. Dat was, lees het boek Handelingen er maar op na, het centrale thema van de apostelen. Waar zij kwamen, spraken ze over de opstanding van Jezus.

Belofte van de redding van heel veel mensen

De naam van dit feest houdt een belofte in: het is het Feest van de Eersteling, maar er zullen velen volgen. In Israël startte met dit feest het oogstseizoen, dat liep van maart tot september/oktober. De gerstoogst begon al te rijpen, de tarweoogst zou daar binnen enkele weken op volgen, later in het jaar volgden dan de olijven- en druivenoogst. Dit feest heeft een doorlopend resultaat: Jezus verrees uit het graf, maar anderen zullen volgen. Zijn dood bracht leven aan velen, aan Joden en aan heidenen. Uiteindelijk zal een onafzienbare menigte voor de troon van God en van het lam staan.

Belofte van geestelijke vrucht

De opstanding van Jezus houdt ook een belofte in voor ons dagelijks leven. Door zijn opstanding kan ons leven vrucht dragen voor God. Die vrucht bestaat niet uit alle dingen die we voor God doen, maar uit wie we zijn. De vrucht van de Geest wordt omschreven als negen karaktereigenschappen, die we alle geheel terug vinden  in Jezus. We zijn met Christus levend gemaakt en nu werkt de kracht die Jezus uit de dood deed opstaan, ook in ons. Ze brengt die geestelijke vrucht voort en onderwijst ons op elk terrein van het leven. Wat moet het mooi zijn om dieopstandingskracht te ervaren!

Belofte voor de toekomst

De opstanding van Jezus houdt ook een belofte in voor de toekomst. Want het feit dat Jezus uit het graf is opgestaan en verheerlijkt werd, is de garantie, dat allen die in Christus geloven, uiteindelijk aan de greep van de dood en het dodenrijk onttrokken zullen worden en zullen opstaan.

Daarom krijgt de bede aan het slot van de Bijbel een heel rijke betekenis:

  • “Kom, Heer Jezus” – openbaar u in mijn leven, ondanks alle onvolkomenheid die mij eigen is en dwars door alle moeite en strijd heen.
  • “Kom, Heer Jezus” – breng me thuis, waar geen moeite en strijd, geen ziekte, geen rouw, geen tranen meer zijn.

Hij zal het doen, want hij heeft de dood overwonnen!

Feest van de eersteling

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.