Nog niet zo lang geleden kon je Nederland een christelijk land noemen. Veel mensen hadden een historische band met de kerk. Maar ook wie niet naar de kerk ging, had min of meer dezelfde normen en waarden als de kerkgangers. Andere religies bestonden wel, maar eigenlijk alleen ver weg. Waarom zou je daar inhoudelijk iets van willen weten?
Soms werd er zelfs gewaarschuwd je niet teveel te verdiepen in al die godsdiensten. Onderstaand verhaaltje deed het altijd goed:
Een bankemployee wiens taak het is te waken dat er geen valse biljetten in omloop zijn, hoeft niet alle kenmerken van alle valse bankbiljetten die ooit gemaakt zijn, te kennen. Dat zou trouwens onmogelijk zijn, omdat er elke dag weer nieuwe vervalsingen gemaakt worden. Hij moet echter wel elk detail kennen van het origineel, van de echte bankbiljetten. Dan zal hij onmiddellijk de vervalsingen herkennen wanneer ze opduiken. Voor ons is het niet mogelijk, niet nodig en niet goed om alle details te kennen van alle leringen in de wereld. Als je de waarheid kent, heb je het niet nodig om van andere standpunten kennis te nemen.
Maar m.i. zijn er tenminste twee goede redenen om wel kennis te nemen van verschillende godsdiensten, stromingen en sekten.
Omdat ik van mensen houd
God houdt van mensen en dat voorbeeld wil ik volgen. God deed alles om de mensen te bereiken en zichzelf kenbaar te maken aan de mensen. De rijkdom die ik in Christus Jezus heb gevonden, zou ik willen uitdelen. Maar om met mensen in gesprek te komen, zal ik hen op z’n minst moeten leren begrijpen. Hoe kan ik weten welke antwoorden ik moet geven, als ik de denkwijze van de ander niet ken of begrijp? Daarom wil ik weten wat hen bezighoudt. Paulus gaf ons een voorbeeld toen hij een Griekse dichter citeerde in zijn toespraak te Athene en toen hij refereerde aan een profeet van Kreta, toen hij nadacht over de dingen die de gemeente daar nodig had. Hij had de cultuur en godsdienst van de mensen met wie hij Christus en het evangelie wilde delen, bestudeerd. Dat maakte dat zijn bediening effectief en zijn boodschap voor zijn toehoorders relevant was.
Omdat het mijn begrip van de Bijbel verrijkt
Wie nadenkt over de leringen van andere godsdiensten en obscure stromingen, gaat op zoek naar antwoorden op vragen die soms ook in de diepten van het eigen hart verborgen zijn. Het brengt meer duidelijkheid in wat ik geloof en waarom ik geloof wat ik geloof.
Bijvoorbeeld: christenen geloven (over het algemeen) niet in reïncarnatie, maar weten we ook waarom? Heeft de Bijbel daar misschien ook iets over te zeggen? Kan het begrip “opstanding” de manier zijn waarop de Bijbel over reïncarnatie spreekt? En soms helpt het zelfs om in ons eigen leven te ontdekken of we werkelijk blijven bij de woorden van onze Heer of ongemerkt beïnvloed worden door allerlei wind van leer. Zou ik in liefde in elk opzicht naar Christus toegroeien, als mijn geloof niet meer is dan het napraten van anderen? Het zoeken naar antwoorden uit de Bijbel geeft een helder inzicht. De stralende schoonheid van de geopenbaarde waarheid verrijkt ons leven en laat mijn liefde voor de Heer Jezus Christus, mijn Heiland, groeien.
Wat ik wil proberen is een aantal leringen te vergelijken met wat in de Bijbel geopenbaard is. Dan zul je wellicht in staat zijn te onderscheiden waarop het aankomt. Ten overvloede wil ik erbij vermelden, dat ik me hierbij alleen richt op de leringen van de bewegingen, waarover ik bijbels licht wil laten schijnen. Op generlei wijze wil ik de integriteit of goede bedoelingen van de aanhangers en verbreiders ervan in diskrediet brengen. Alle mensen, welke godsdienst of filosofie ze ook aanhangen, zijn unieke en kostbare schepselen van God. Al het goede dat zij verrichten verdient onze waardering en erkenning, ook als we op grond van de Bijbel bepaalde leringen afwijzen.