“Wist ik veel … Ik had wat gegeten die ochtend en was op tijd richting de tempel gaan lopen voor het gebed. Het wordt elk jaar drukker, dus ik ging wat vroeger van huis dan vorig jaar.”
Simon komt uit Cyrene (een stad in het oosten van Lybië) en is een toegewijde jood. Daarom is hij in de buurt van Jeruzalem, daar waar het Joodse Paasfeest aanstaande is. Niemand zou zich ooit zijn naam herinneren. Totdat hij opeens op precies het verkeerde moment op de verkeerde plek was.
Simon van Cyrene vertelt
“Ik herinner me het rumoer toen ik net binnen de muren kwam. ‘Oh nee’, dacht ik nog, ‘moeten die Romeinen precies vandáág nog laten zien wie er in dit land de baas is? Een terechtstelling.’ Dat had ík weer.”
“Juist toen ik me omdraaide om een andere weg te zoeken, hield één van die Romeinse soldaten me aan. Jezus was zwaar mishandeld en kon zijn eigen kruis niet meer dragen, omdat zijn rug tot bloedens toe geslagen was. Of ik de dwarsbalk op mijn rug naar Golgotha kon brengen…”
Dit stukje geschiedenis staat drie keer in de Bijbel. Eén van de eerste leerlingen van Jezus, Matteüs noemt deze gebeurtenis. Ook Marcus, die we in de Bijbel pas veel later tegenkomen als helper van Paulus, maakt er gewag van. Aardig detail – deze Marcus zou volgens de overlevering ook afkomstig zijn uit Cyrene. Hij noemt ook de zonen van Simon – zouden ze elkaar gekend hebben? En tenslotte ontrukt Paulus’ lijfarts Lucas de naam van Simon van Cyrene aan de vergetelheid.
Die blik in zijn ogen
“Het moment, dat ik in Jezus’ ogen keek, ja, dat vergeet ik mijn leven niet meer. Ik weet niet hoe ik het moet zeggen, maar toen hij me aankeek, was het alsof hij me duidelijk wilde maken: ‘Jij deelt nu een stukje in mijn lijden, maar ik doe iets voor jou wat nog veel groter is.’
Vraag me niet waarom ik dit dacht. Misschien komt het omdat het net leek alsof we heel even alleen waren. Jezus en ik. Toen veranderde alles.
Plotseling had ik het gevoel dat Hij mij kende. Maar dat niet alleen. Mijn hele leven flitste opeens aan me voorbij en Hij las het in mijn ogen. Hij las wat mij bezighoudt, mijn vragen, mijn pijn. Onvoorstelbaar. Ik dacht dat ik Hém moest helpen, maar Hij hielp míj. En dat gaf me de kracht om de heuvel op te komen, met de balk op mijn schouders.”
Hoe is dat voor jou? Is er iemand die in jouw hart kan kijken? Is er iemand aan wie jij jouw pijn, jouw vragen, jouw angsten durft te laten zien?
Mag Jezus misschien ook jóu aankijken net zoals Hij bij Simon van Cyrene deed?
Meer lezen?
Lees ook eens onderstaande gedeelten uit de Bijbel:
P.S.: Bijbeluitleggers noemen het aannemelijk dat Simon van Cyrene – de bijbelboeken Matteüs, Marcus en Lucas noemen zijn naam – zich later tot het christendom bekeerd heeft en een volgeling van Jezus is geworden, de man wiens kruis hij een eindje gedragen heeft.