Het verhaal over het lijden van Jezus begint met een feestmaal ter ere van Jezus in Betanië, in het huis van ene Simon, die leed aan een akelige ziekte (huidvraat), maar door Jezus genezen was. Lazarus, die een nog groter wonder had meegemaakt – hij was gestorven, maar Jezus had hem opgewekt uit de dood! – en zijn zusters Marta en Maria, die ook in het dorp woonden, hielpen mee dit feest te organiseren.
Bizar
Jezus had voorafgaand aan het feest aangekondigd, dat hij twee dagen later gevangen genomen en ter dood gebracht zou worden. De sfeer op het feest moet bizar geweest zijn. Niet zo gek dat Maria zich wat vreemd gedroeg. Ze kwam binnen met een fles vreselijk dure parfum, die ze in één keer uitgoot over de voeten van Jezus!
Deze fles nardusolie had zo’n 300 denarie gekost, ruim het jaarloon van een vakman. Geen wonder dat Judas, de penningmeester van Jezus’ gezelschap, daar moeite mee had. Hoeveel goeds had hij kunnen doen voor de armen ….! Dat hij ook z’n eigen zak geregeld spekte, vertelde hij er even niet bij ….
Begrafenis
Maar Jezus zegt: “Maria deed het voor mijn begrafenis”. Ze was niet gek. Ze was misschien wel de enige die er iets van begreep. Jezus moest lijden en sterven. Hij wilde dat zelfs. Hij was gekomen om zich vol passie te geven voor de mensen, die zonder zijn dood nooit aan de greep van zonde en dood konden ontkomen. Maria is ook gepassioneerd: ze geeft alles wat ze heeft aan Jezus, zonder zich iets aan te trekken van mopperkonten zoals Judas.
Brandende liefde
Je ziet in de ontmoeting van Maria en Jezus twee kanten van het lijdensverhaal. Bij Jezus zie je het lijden dat hij tegemoet gaat en de brandende liefde die hem bereid maakte dat vreselijke lijden op zich te nemen. Bij Maria zie je het antwoord dat mensen daarop kunnen geven.
Zelf in de bijbel lezen?
Lees het verhaal in de versie van Johannes. Of geef je de voorkeur aan de de weergave van Matteüs?