Judas was één van de volgelingen van Jezus. Zijn vader heette Simon (Johannes 6:71) en zijn achternaam Iskariot wijst erop, dat hij afkomstig was uit het dorpje Keriot, bij Hebron, in het zuiden van Judea. Hij was dus eigenlijk een vreemde eend in de bijt van Jezus’ volgelingen, die immers verder allemaal uit het noorden van het land kwamen, uit Galilea.
Hij was overigens wel de beheerder van de kas, maar het verschil tussen zijn eigen portemonnee en de gezamenlijke kas van Jezus en zijn leerlingen vervaagde nog wel eens. Ten gunste van zijn eigen portemonnee, wel te verstaan……
Idealist
Ongetwijfeld is hij enthousiast geweest toen hij Jezus leerde kennen. Jezus verkondigde immers een nieuw koninkrijk! Zijn volk zou bevrijd worden van de gehate Romeinen. Jezus zou koning worden en zijn volgelingen zouden ongetwijfeld een hoge positie bekleden. Hij kon misschien wel minister van financiën worden!
Gaandeweg drong het tot Judas door, dat Jezus’ plan gewijzigd leek te zijn. Jezus sprak steeds minder over het koninkrijk, en steeds meer over zijn dood. Als Hij zo doorging, zou Hij wel eens een martelaar kunnen worden…!
Kortzichtig
Nee, voor Jezus is op deze manier geen mooie toekomst weggelegd, dat is nu wel duidelijk. Het wordt tijd, dat hij, Judas, zich ermee gaat bemoeien. En misschien kan hij er ook nog wel een vergoeding voor bewezen diensten aan overhouden. Er zijn wel mensen die er wat voor over hebben om Jezus het zwijgen op te leggen. Als die eens wat resoluter optreden, zal Jezus toch wel bij zinnen komen en beseffen, dat het tijd wordt om op te treden zoals het een koning betaamt? Voor 30 zilverstukken wil hij, Judas, de godsdienstige leiders van het volk wel een handje helpen. En als Jezus niet opstaat, maar terzijde geschoven wordt, kan een ander wel de taak op zich nemen om Israël te bevrijden van de Romeinen. Nee, niemand moet aan Judas’ idealen komen, ook Jezus niet! Daarom levert Judas, Jezus uit aan de geestelijke leiderskliek van Israël.
Lees over Judas plannetje – en over de uitvoering ervan.
Uitzichtloos
Het is nooit zijn bedoeling geweest Jezus de dood in te jagen. Als dat wel de uitkomst van zijn verraad blijkt te zijn, wordt Judas door wroeging overmand. Het geld dat hij ermee verdiende brandt in zijn vingers. Hij gooit het de geestelijke leidslieden die voor de moord op Jezus verantwoordelijk zijn voor de voeten. Maar zijn geweten wordt er niet door ontlast. Hij kan niet verder leven. Wat triest, als je in je wanhoop het kruis de rug toekeert, het kruis dat laat zien, dat Gods vergeving oneindig groot is!