In een paar artikelen wil ik wat gedachten doorgeven over de gemeente. Niet zozeer over de Ichthusgemeente, hoewel ik hoop, dat daarin iets van de rijkdom van de gemeente van Jezus concreet gestalte krijgt. Maar de bijbelse aanduiding ‘gemeente’ overstijgt in veel gevallen de plaatselijke gemeente.
Oorzaak van de vreugde van Jezus
De titel van dit artikel lijkt op het eerste gezicht misschien weinig van doen te hebben met de kerk. De vreugde van Jezus in de Bijbel heeft betrekking op iets, dat toen Hij leed en stierf er nog niet was. Maar Hij verheugde Zich, dat het kruis, zijn lijden en zijn dood toch tot een geweldig resultaat zouden leiden:
Laten we daarbij de blik gericht houden op Jezus, de grondlegger en voltooier van ons geloof: denkend aan de vreugde die voor hem in het verschiet lag, liet hij zich niet afschrikken door de schande van het kruis – Hebreeën 12:2.
De reden dat Jezus volhardde tot in de dood, was de vreugde die hem daarna wachtte. Natuurlijk heeft dat te maken met het feit, dat door zijn dood zondaren bevrijd zouden worden. Als hij zijn verlossingswerk voltooid heeft, wordt als volgend hoogtepunt genoemd dat hij zijn gemeente voorstelt aan zijn vader:
Uw naam zal ik aan mijn broeders verkondigen, in het midden der gemeente zal ik U lofzingen; (….) Ziehier ik en de kinderen, die God mij gegeven heeft – Hebreeën 2:12,13.
Je hoort als het ware de trots van Jezus doorklinken: dit zijn ze nou, mijn vrienden, mijn broeders en zusters, mijn geliefden! Het vooruitzicht hen voor te kunnen stellen aan zijn vader, deed hem volharden tot in de dood. Zo wil ik ook kijken naar de gemeente, als een bron van vreugde voor Jezus!
Eerstelingen van de mensheid
Het eerste dat van deze gemeente gezegd kan worden is, dat ze bestaat uit mensen die met God verzoend zijn. Jezus was gekomen om door zijn dood allen te bevrijden die met angst voor de dood tot slavernij aan de zonde gedoemd waren (Hebreeën 2:15; Statenvertaling).
De gemeente bestaat uit mensen die als eerstelingen van de mensheid (Jakobus 1:18) geen angst voor de dood meer hoeven te hebben, omdat ze bevrijd zijn van de slavernij van de zonde! Terwijl Jezus door de wereld nog niet erkend wordt, hebben zij voor Hem gekozen. Geen wonder dat zij een bijzondere plaats in Jezus’ hart innemen.
Opmaat van het koninkrijk
Maar het doel van Jezus’ komst naar de aarde was, reikt verder dan de verlossing van individuen. Hij was gekomen om zijn gemeente of kerk te bouwen:
En Ik zeg u, dat gij Petrus (=rotsblok) zijt, en op deze petra (=rots) zal Ik mijn gemeente bouwen en de poorten van het dodenrijk zullen haar niet overweldigen – Matteüs 16:18.
Jezus formeerde zijn gemeente als voorbereiding op de bevrijding van de hele aarde en het begin van zijn koninkrijk. Dat plan stamde al vanaf de grondlegging van de wereld:
Dan zal de koning tegen de groep rechts van zich zeggen: “Jullie zijn door mijn Vader gezegend, kom en neem deel aan het koninkrijk dat al sinds de grondvesting van de wereld voor jullie bestemd is” – Matteüs 25:34.
De komst van Jezus was een grote stap op weg naar dat koninkrijk. De Koning was gekomen en proclameerde dat het koninkrijk dichtbij gekomen was (Matteüs 4:17). Hij zond de eerste christenen uit om dat overal te verkondigen (Handelingen 1:3; Handelingen 19:8; Handelingen 20:25; Handelingen 28:23,31). Het leken kleine en kwetsbare stapjes in Gods wereldomvattende plan. Want Jezus werd vermoord en die paar bange christenen – zouden die wereld kunnen veranderen? Ze leken een makkelijke prooi en werden dan ook heftig vervolgd. Maar zelfs het dodenrijk zou Gods werk niet meer tot staan kunnen brengen, zoals beloofd in Matteüs 16. Zwak in zichzelf, maar sterk door de liefde voor Jezus – geen wonder dat Jezus met vreugde naar zijn gemeente kijkt.
De gemeente als bron van vreugde voor ons
Omdat de gemeente of kerk een bron van vreugde is voor Jezus, wil ik ook graag in de kerk mijn vreugde vinden. Maar als je de kerkgeschiedenis kent, dan lijkt dat haast onmogelijk. Het is een verhaal van strijd, betweterigheid, oordeel, machtsmisbruik. Dan moet er toch zeker wel wat in de kerk veranderen, voordat wij er onze vreugde in vinden? Maar juist die kerk, met de veelkleurigheid van al die mensen, die in van alles van elkaar verschillen – huidskleur, cultuur, maatschappijvisie, politieke voorkeur, theologische opvatting en ga maar door – juist die kerk is de vreugde van Jezus!
Daarom zou ik het perspectief willen veranderen. Wat moet er in mij veranderen, zodat de kerk, met al z’n gebreken – want de kerk is een optelsom van gebrekkige mensen – ook tot een bron van vreugde voor mij en anderen wordt?
In enkele vervolg artikelen zullen we daar nader op ingaan. Door na te denken over de impact op ons leven van het feit dat Christus Zich over zijn gemeente verheugt en trots op ons is.