In een aantal artikelen denken we na over de gemeente. Niet om de kerk te verbeteren, maar om de rijkdom van de gemeente van Jezus te ontdekken, in de hoop dat die rijkdom ook onder ons gestalte krijgt.
De gemeente is een bron van vreugde voor Jezus – zijn vrienden, zijn broeders en zusters, zijn geliefden. En bovendien voorboden van de nieuwe schepping! Wat betekent dat voor ons? Wat ziet Jezus als hij naar ons, naar mij kijkt?
Zelfbeeld
Er zijn allerlei bekende of onbekende omstandigheden waardoor we ons klein en zwak kunnen voelen. Daarbij kunnen veel dingen een rol spelen: onze opvoeding, onze aanleg of de dingen die we meegemaakt hebben. Maar ook lichamelijke factoren, die soms voor de hand liggen, zoals bij ziekte of zichtbare afwijkingen, maar soms niet of lastig te achterhalen zijn, zoals bij niet goed functionerende organen of medisch (nog) niet aantoonbare aandoeningen. Afhankelijk van je karakter kan het leiden tot een negatief zelfbeeld. Je vergelijkt jezelf met anderen of je denkt dat God eigenlijk ook wel vindt dat je anders en beter in het leven zou moeten staan. Maar bedenk, dat niemand volmaakt is – ook niet die broeder of zuster met wie jij je vergelijkt. God vraagt ook geen volmaaktheid – zelfs niet als doel om naar te streven! Het is zijn geschenk aan ons: het uiteindelijke resultaat van het werk van Jezus dat hij in ons, in jou is begonnen en dat hij bij zijn terugkeer zal afmaken. Zou het ons helpen als we onszelf zouden zien zoals Jezus ons ziet? Hoe kijkt Jezus eigenlijk naar ons?
Vrienden
Jezus vertelt zijn leerlingen, dat hij ze niet ziet als zijn dienaren, maar als zijn vrienden. Natuurlijk zijn ze in zekere zin ook dienstknechten, maar dat is voor God (Jezus = God!) blijkbaar ondergeschikt. Dat vraagt een heel andere blik op de volgelingen van Jezus. Want werknemers (dienaren) hebben geregeld een beoordelingsgesprek en het is zaak dat je daar goed uitkomt. Dat soort gesprekken heb je niet met je vrienden. Neem nu Mozes eens als voorbeeld. Hij was Gods vriend (Exodus 33:11). God hield op een heel persoonlijke manier van Mozes, die Gods hart gestolen had vanwege zijn zachtmoedigheid en bescheidenheid (Numeri 12:3). Opmerkelijk is niet alleen dat Mozes deed wat God van hem vroeg, maar dat ook God deed wat Mozes van hem vroeg (Exodus 8:13 en Exodus 8:31). Mozes mocht gewoon tot God naderen (Exodus 24:1-2), die het voor zijn vriend opnam, toen zijn leiderschap ter discussie gesteld werd (Numeri 12). En toen Mozes uiteindelijk stierf, droeg God als een echte vriend zorg voor de begrafenis (Deuteronomium 34:6).
Als goede vrienden hebben ze het ook wel eens over de zwakheden van Mozes gehad, maar blijkbaar is dat toch iets anders geweest dan een beoordelingsgesprek. Want die zwakheden hebben nooit de vriendschap in de weg gestaan. Uiteindelijk zien we Mozes op de ‘berg der verheerlijking’ bij Jezus, waar iets zichtbaar wordt van het komende Godsrijk.
Voor God ben jij een vriend, die hij nooit laat vallen. Hij stelt geen onmogelijke eisen. Bij hem ben je altijd welkom, hoe rot jij je ook voelt.
Broeders
De Bijbel gaat nog een stapje verder. Christenen worden niet alleen vrienden genoemd, maar zelfs broeders (Matteüs 12:49). Bloedverwanten. Dragers van hetzelfde leven. Kinderen van dezelfde vader. Kun je nog dichterbij komen? Vaak kennen broers en zussen elkaar beter dan wie ook – zelfs al denk je dat ‘ze’ je niet kennen. En ook al gaat het spreekwoord niet altijd op: het hemd is over algemeen toch nader dan de rok. Je deelt hetzelfde DNA. Ook al zijn we nog maar de kleine broertjes en zusjes die nog veel moeten groeien en leren – het DNA is aanwezig. Straks zullen we ‘aan Jezus gelijk’ zijn (1 Johannes 3:2) en sprekend op hem lijken.
Jezus ziet jou als een bloedverwant: zijn kleine broertje of zusje, dat hem heel na staat. Hij kent je door en door en heeft je lief. Hij gaat voor je door het vuur. En hoe zwakker (of kleiner) je bent, des te groter zijn inzet voor jou, zijn broertje of zusje!
Geliefden
Is er een band die je nog dichter bij elkaar brengt dan die van broer en zus? Ja! Een beeldspraak die een paar keer in de Bijbel voorkomt om de relatie tussen Jezus en de gemeente te schilderen, is die van geliefden: een maagd of bruid, die aan de bruidegom wordt voorgesteld (2 Korintiërs 11:2) of een getrouwde vrouw, die geniet van een zorgzame echtgenoot (Efeziërs 5:25). En bij het laatste beeld kijkt Genesis 2 even om de hoek, waar man en vrouw gezien worden als één vlees – één lichaam om met Paulus te spreken.
In dit beeld bereikt de toewijding van Jezus een hoogtepunt, met als kerngedachten: voeden, verzorgen (NBG51: koesteren), verwennen, mooier maken. Het telt niet dat er in de geliefde zwakheden of onvolkomenheden zijn. Je partner is de mooiste, de liefste, die alle anderen te boven gaat. Want je hebt hem/haar in je hart gesloten (en omgekeerd). “Wat ben je mooi, wat ben je bekoorlijk, liefde en verrukking – dat ben jij“, zegt de bruidegom in Hooglied 7:7, wat volgens de meeste uitleggers een huwelijkslied is, maar ook een allegorische voorstelling van God en zijn volk.
Wat hier over Christus en de gemeente gezegd wordt, is van toepassing op elke gelovige afzonderlijk. In goede en kwade dagen, in rijkdom en armoede, in ziekte en gezondheid, tot in de dood blijft Jezus met je verbonden en verheugt hij zich over jou.
Alles goed met je?
Vaak zal het antwoord op die vraag luiden: “Nog niet”. En dat is niet erg. Maar als je bedenkt, dat jij het onderwerp bent van de vreugde van Jezus, kan dat toch de last van het leven een beetje verminderen. Het ligt niet aan jou, dat het nog niet goed gaat. Dat is inherent aan het leven op aarde, het leven in een gebroken wereld. Je hoeft je last niet zwaarder te maken door schuldgevoel of schaamte over je imperfectie. Al ben je zwak en val je jezelf tegen – je hebt een vriend, een broer, een geliefde in de hemel, die zich verheugt als hij aan je denkt! Leer jezelf zien als een vriend, als een broeder of zuster, als de geliefde van Jezus.
Foto: Vrienden zoeken samen de weg, gemaakt door Tirachard op nl.freepik.com