Advent gaat over wat wij verwachten. De afgelopen weken hebben we er een paar dingen uitgelicht: Hoop, Vreugde, Redding. Allemaal dingen waar we naar uitzien. Maar krijgen we ook wat we verwachten?
Verwondering
De afgelopen weken hebben we stilgestaan bij een paar mensen in de Bijbel, bij wie hoop gewekt werd. Die zijn gaan uitzien naar de dingen die God gaat doen. Maar waar keken ze naar uit? Wisten ze dat eigenlijk wel?
Zacharias raakte ontroerd van de boodschap die hem gebracht werd. Zo mooi, maar ook : zo onbegrijpelijk. Maar dat hij niet meer de leeftijd had om vader te worden, was nog niets vergeleken bij de woorden die over zijn gezegd werden.
En als de mensen Zacharias’ zoon zien en uit Zacharias’ mond het verhaal horen dat eraan vooraf ging, zijn ze allemaal verwonderd. Er gebeurt iets waarvan ze beseffen: dit is groots, te groots om het te kunnen bevatten.
Maria was ontroerd door de woorden die de engel tot haar sprak. Maar ze begreep niet hoe het kon gebeuren. En evenmin snapte ze de strekking van wat over haar zoon gezegd werd. Ze uit haar ontroering en verwondering in een lofzang als ze bij Elisabet en Zacharias komt: God heeft naar mij omgezien. Hij heeft Zich het lot van Israël aangetrokken, Hij gedenkt aan barmhartigheid voor hen die Hem te rug toekeerden.
En als haar Zoon geboren is, voegen zich velen bij haar die delen in de verwondering: de herders en allen die hun verhaal hoorden! Die verwondering hoort helemaal bij Kerst: “Komt, verwondert u hier, mensen, ziet, hoe dat u God bemint”.
Verwacht en onverwacht
Advent gaat over verwachting. Of misschien moeten we het nauwkeuriger verwoorden: over wat we verwachten en niet krijgen en ook over wat we niet verwachten en toch krijgen.
De hoofdrolspelers in het Bijbelverhaal waren allemaal Joden. Zij verwachtten de Messias, die als een Koning voor hen zou strijden. Ze krijgen niet wat ze verwacht hadden. Het feit dat Hij in een heel andere gedaante komt – als een klein kind – verwondert hen. Hij is bij zijn komst een toonbeeld van zwakheid en afhankelijkheid. Niet iemand die tot de verbeelding van de massa spreekt, maar wel iemand je hart raakt en ontroert. Maria zal, ten voorbeeld voor ons, alles wat ze hoort en ziet in haar hart bewaren en overdenken en zo proberen het geheim te ontdekken hoe haar zoon, zo klein en hulpeloos, haar leven kan veranderen.
Maar al krijgen ze (nog) niet de Koning naar wie ze uitkijken, ze krijgen iets anders dat ze wellicht niet verwachten. Want in alle woorden die over het kind van Maria gezegd worden (en over God, maar dat is hetzelfde!), komt naar voren hoe God denkt over de mensen. Dat zijn gebroken mensen; mensen die te weinig liefde ontvangen en geven; halve heiligen en hele zondaars. Maar juist deze gebroken mensen zijn Gods favorieten! Gebroken, maar tóch geliefd! Een onverwachte genadige boodschap, die alles met Kerst te maken heeft. Een boodschap die het waard is om in onze harten geborgen te worden.
Kerst is een uitdaging om ons zo op Jezus te focussen, dat Hij niet meer uit ons hoofd en hart is weg te denken, omdat we gevuld worden met zijn liefde, genade en barmhartigheid.
Foto: De Kerk van der Verheerlijking, hoog op de top van de Berg Tabor, waar enkele leerlingen van Jezus even iets zien van de heerlijkheid van Jezus, die in het Kerstverhaal wel vermoed wordt, maar nog niet zichtbaar is.