Jezus verpakte zijn boodschap aan de mensen in verhalen. Korte verhalen, gegrepen uit het dagelijkse leven. Ze worden parabels of gelijkenissen genoemd. Dit is zo’n verhaaltje uit Lucas 15, de verzen 8 en 9:
Als een vrouw tien drachmen heeft en er één verliest, steekt ze de lamp aan, veegt het hele huis schoon en zoekt ze alles af tot ze het muntstuk gevonden heeft. En als ze het gevonden heeft, roept ze haar vriendinnen en buren bijeen en zegt: ‘Deel in mijn vreugde, want ik heb de drachme gevonden die ik kwijt was.’
Een gevoelig verlies
De korte verhalen van Jezus hebben een bedoeling. Ze zeggen iets over Jezus en zijn missie in de wereld. In dit verhaal gaat het om een muntstukje dat verloren is.
Een drachme was ongeveer het dagloon van een geschoolde arbeider. Of het in het verhaal gaat om het hele vermogen van de vrouw of om de bruidsschat (een sieraad van 10 munten, vergelijkbaar met onze trouwring) is niet geheel duidelijk. Maar in beide gevallen gaat het om een gevoelig verlies – van reële of emotionele waarde. Ze zet alles op alles om het muntstuk terug te vinden en viert met al haar bekenden feest, als ze het gevonden heeft.
Zoeken tot het gevonden is
Het verhaal gaat niet om het muntje, dat verloren is, maar om degene die het kwijt geraakt is. Hoe erg het voor haar is!
Dit verhaal laat zien, hoe kostbaar mensen, niemand uitgezonderd, voor God zijn. Hij heeft er intens verdriet over, dat mensen Hem links laten liggen. Hij wil hemel en aarde bewegen om ze weer dicht bij zich te hebben. Daarvoor is Jezus naar de aarde gekomen. Om mensen die van God vervreemd zijn, terug te vinden, zodat er in de hemel onder Gods engelen feest gevierd kan worden.
Lucas 19:10
De Mensenzoon is gekomen om te zoeken en te redden wat verloren was.
afb.: Drachme (Grieks, 3,4 gram zilver = 1 dagloon)