Waar Jezus was, waren ook altijd veel mensen. Hij was populair bij het Joodse volk. Hij genas zieken en deed tal van wonderen. Bovendien stond hij niet aan de kant van de Schriftgeleerden, die het volk vermoeiden met een overvloed aan regels en wetten….
Maar hij had ook vijanden. De Schriftgeleerden en andere wereldlijke en religieuze hoogwaardigheidsbekleders. Zij vonden dat hun gezag en aanzien door Jezus werden ondermijnd. En ze wisten de massa te bespelen, zodat heel veel mensen hun leus overnamen: “Kruisig hem, kruisig hem”.
Lef hebben
Toch waren niet alle leden van het establishment vijanden van Jezus. Hij had er ook wel aanhangers. Alleen … niemand wist dat. Ze hadden het lef niet om er openlijk voor uit te komen. Zo had je Nikodemus, een religieuze leraar van Israël en ook Josef, uit het dorp Arimatea, lid van de Joodse Raad.
Nikodemus heeft Jezus ’s avond laat opgezocht. Hij heeft een diepzinnig gesprek met hem gevoerd, omdat hij meer wilde weten over het koninkrijk van God. Hij heeft zelfs wel eens geprobeerd om een goed woordje voor Jezus te doen in de kring van de overpriesters en Farizeeën. Maar toen zijn collega’s zich hardop afvroegen, of hij misschien zijn verstand kwijt was en daarmee suggereerden dat hij wel eens een heimelijke volgeling van Jezus kon zijn, heeft hij verder z’n mond maar gehouden.
Josef is lid van de Joodse Raad, het hoogste Joodse bestuursorgaan, al had dit college beperkte bevoegdheden: de Romeinen waren immers de feitelijke machthebbers. Hij is ‘een goed en rechtvaardig mens’. Maar niemand wist, dat hij in zijn hart een volgeling van Jezus was. Ook hij heeft zich niet verzet tegen diens veroordeling, al toont het vervolg van de geschiedenis, dat het hem aan het hart ging.
Moed verzamelen
Als deze mannen zien dat Jezus gestorven is, verandert er klaarblijkellijk wat. Opeens hebben ze moed om voor hun liefde voor Jezus uit te komen. De één spreekt Pilatus aan. De ander koopt een grote hoeveelheid kruiden om het lichaam van Jezus te balsemen: ca. 34 kilo – niet een pakje dat je even ongemerkt meeneemt. Samen verzamelen ze de moed om Jezus te begraven ….. Dit verhaal vind je Johannes 19:38-42.
Passie
Het lijkt een beetje vreemd. Waarom komen ze er nu pas voor uit, dat Jezus hen inspireerde? Blijkbaar heeft het sterven van Jezus hun ogen pas echt geopend. Zelfs aan het kruis zagen ze een man die vol liefde was; die dacht aan zijn moeder en aan zijn discipelen. Die de misdadiger naast hem troostte en die met mededogen een gebed opzond voor degenen die hem martelden.
Waarschijnlijk waardeerden ze tot dat moment Jezus vanwege zijn mening over allerlei belangrijke zaken. Of omdat ze met hem over diepzinnige zaken konden praten. Maar bij het kruis ontdekken ze hoe groot Jezus’ liefde is en dat verandert iets in hun eigen leven. Ze hebben nog geen weet van wat er staat te gebeuren, maar het maakt ze ook niet meer uit of Jezus leeft of niet. Het is nu hun passie om Jezus te eren in daden die zijn liefde weerspiegelen.