Hoewel Jezus aandacht geeft aan grote groepen, geeft Hij zijn beste tijd aan twaalf jonge mannen die zijn discipelen genoemd worden, van wie er ook nog eens één zou afvallen. Hij investeert de meeste tijd in deze 12 mannen die Hij zelf had uitgekozen. Hij kiest voor diepte in plaats van breedte. Hij vraagt commitment en of het ze wat mag kosten. Hij geeft ze persoonlijk aandacht. Ze krijgen uitleg na gelijkenissen en hij heeft 1-op-1-gesprekken met ze. Samen gaan ze op avontuur.
Denken in relatie i.p.v. programma’s
Jezus heeft geen boeken geschreven of een school opgericht; Hij deelde zijn leven. Naast een leerling en volgeling werden de 12 discipelen ook vertrouweling. Hij leerde hen beter kennen en Hij liet zichzelf kennen. In de relatie die Hij met zijn leerlingen had, heeft Hij voorgeleefd hoe het is om in relatie met de Vader te leven. De overdracht vindt plaats in de relatie, je vermenigvuldigt wie je bent en niet alleen wat je weet.
Belang van het Woord centraal
Jezus is het Woord, Hij en zijn woorden staan centraal en hebben het voor het zeggen. In Johannes 8:30-32 wordt ‘in het woord blijven’ een kenmerk van een discipel genoemd. Daarom is het van groot belang dat bij het maken van discipelen het Woord centraal staat. De Bijbel staat centraal wanneer mensen hun leven voor elkaar openstellen rond de waarheid van Gods Woord en God hun leven van binnenuit gaat vernieuwen.