Op de 40ste dag na Pasen vieren we Hemelvaartsdag. Het verhaal is simpel. Nadat Jezus uit de dood is opgestaan, verschijnt hij geregeld aan zijn discipelen. Daarbij geeft hij hen verdere uitleg over de kern van de boodschap die hij in de drie voorgaande jaren verkondigd had: het Koninkrijk van God. Ook instrueert hij hen met betrekking tot hun taak in de wereld als Hij er niet meer zal zijn en zij de Heilige Geest zullen ontvangen. Op de 40ste dag na Pasen neemt hij hen mee naar de Olijfberg. Hij vat hun opdracht nog even kort samen en terwijl hij met hen praat en hen zegent, wordt hij van de aarde opgenomen. Terwijl ze hem verbaasd nakijken, wordt hij aan hun blik onttrokken door een wolk.
Wees niet verdrietig
Jezus zegt zijn leerlingen wel, dat ze niet ontroerd, bezorgd of bang moeten zijn (Johannes 14:27). Het lijkt dat de bezorgdheid en teleurstelling van hun gezichten afdruipt als Jezus zijn lijden en dood ter sprake brengt. En ondanks die opbeurende woorden en het bemoedigende feit dat Hij uit de dood is opgestaan, kun je niet zeggen, dat zijn leerlingen op de Olijfberg staan te juichen bij het vertrek van Jezus. Ook in de daaropvolgende dagen was het een niet erg geïnspireerd of inspirerend clubje.
Toch hebben Jezus’ volgelingen ontdekt, dat het inderdaad beter was dat Jezus niet meer fysiek bij hen was. Daarom is de christelijke kerk deze dag dan ook als een feestdag gaan zien. Waarom?
Het is beter dat Ik ga
In de aanloop naar Pasen had Jezus al gezegd, dat het goed, of volgens een andere vertaling: beter, was dat Hij weg zou gaan (Johannes 16:7). Want als Jezus onder de mensen blijft, kan de Heilige Geest niet komen.
Natuurlijk zouden zijn leerlingen het fijn vinden om Jezus altijd bij zich te hebben. Hij vertelde hun wat ze doen moesten, zorgde voor hen en redde hun uit netelige situaties. Wat kan daar verkeerd aan zijn? Maar met hoeveel mensen kon Jezus omgaan toen Hij fysiek op aarde leefde? Diverse bijbelverhalen maken wel duidelijk, dat aan dat aantal grenzen waren. En zouden Petrus en Johannes en al die anderen echt tot hun recht komen, als zij altijd kunnen terugvallen op de wijsheid en de kracht van Jezus? Zijn ze dan eigenlijk niet als kleine kinderen, die nauwelijks verantwoordelijkheid dragen voor hun leven en de keuzes die ze maken?
Gods bedoeling met hen is, dat ze volwassen worden. Om dat te bereiken luidt Jezus een nieuwe fase in hun leven in. Als Hij zich terugtrekt, kan de Heilige Geest komen. Die is, anders dan Jezus, niet op één plaats aanwezig, maar die werkt over de gehele aarde! Bij iedere gelovige afzonderlijk, op welke plaats ter wereld ook. De Heilige Geest geeft kracht en leiding aan de christenen. Maar bovenal onderwijst Hij hen, zodat zij leren om zelf keuzes en afwegingen maken. Hij lost niet al hun problemen op en maakt geen marionetten van hen, maar voedt hen op tot volwassenheid. Daarom is het beter, dat Jezus weggaat. Maar Hij laat ze niet aan hun lot over – Hij stuurt een “andere trooster”.
De hemelvaart maakte het mogelijk, dat zwakke mensen met kracht uit de hoge worden bekleed. Reden genoeg om feest te vieren, toch?
Ik ga naar de Vader
Jezus is niet werkloos geworden, toen de Heilige Geest zijn werk op aarde overnam. Voor Jezus is er belangrijk werk te doen bij de hemelse Vader. Om dat goed te begrijpen, kun je het beste een beeld uit het Oude Testament voor ogen houden. Bij de Israëlieten was er een hogepriester, die samen met de priesters en levieten het volk van Israël leidde op de weg van God. Maar zijn belangrijkste taak, die hij een keer per jaar vervulde, deed hij geheel alleen, ongezien door de mensen in de tempel van God, op de Verzoendag, om de zonden weg te wassen die men onwetend, zonder zich ervan bewust te zijn, had gedaan. Dat beeld wordt in het Nieuwe Testament gebruikt om iets te zeggen over het werk dat Jezus nu doet. Hij is de hemel binnengaan als Hogepriester. Hoewel Hij heilig, zonder schuld en smet is (Hebreeën 7:26), is Hijzelf mens geweest en heeft Hij aan zwakheid, lijden en verzoeking (Hebreeën 5:2) blootgestaan. Dat maakt Hem tot de perfecte Hogepriester, die voor ons als pleitbezorger bij de Vader kan optreden. Door zijn discipelen over te laten aan de zorg van een andere Trooster, kan Hijzelf een taak vervullen, die door niemand anders overgenomen kan worden. Hij leeft om voor ons te bidden (Hebreeën 7:25).
Door de hemelvaart van Jezus is er een verheerlijkte mens in de hemel, die pleit voor zwakke mensen hier op aarde. Is dat ook geen reden om feest te vieren?
Er is een groot werk te doen
Jezus’ laatste woorden van leggen iets bloot van zijn agenda. Hij was niet alleen gekomen om in Galilea een paar vrienden te maken. Hij was ook niet alleen gekomen om Israël in oude luister te herstellen. Zijn agenda omvat een veel groter plan: alle mensen moeten het evangelie horen en gered worden van hun zonden.
Hoe lang zou hij als mens nodig hebben om de hele wereld rond te trekken en overal het goede nieuws te brengen? Dat kan veel effectiever! Hij zendt vlak voordat Hij hen verlaat, zijn volgelingen uit als evangelisten: boodschappers van het goede nieuws. Beginnend in Jeruzalem zullen zij uitgaan tot alle volken. Iedereen moet het horen, iedereen kan deel krijgen aan het heil!
Nog een reden om feest te vieren: God houdt van alle mensen en nodigt hen tot zijn feestmaal!
De belofte van hemelvaart
Jezus is naar de hemel gegaan en wordt aangeduid als ‘voorloper’ (Hebreeën 13:19). Dat betekent dat er voor ons ook plaats zal zijn in de hemel. Ons hart is nu al met de hemel verbonden. Daardoor mogen we (soms) al iets van de hemelse rust ervaren. En wat kunnen we verlangen naar een toekomst waarin hemel en aarde weer één zullen zijn! En toch: ons doel is niet de hemel. Ons doel en diepste verlangen is om Hem te zien, die de weg naar die heerlijke toekomst heeft geopend: Jezus Christus, Gods Zoon, onze Redder. Degene die in onze feesten en in heel ons leven de centrale plek toekomt!